تكنولوژي هاي جديد در دو دهه اخير تاثيرات بسياري بر زندگي ما داشته اند و تا حد زيادي سبك زندگي را تغيير داده اند. از جمله آنها تلفن موبايل است كه تقريبا به همه جا راه يافته ، انواع مختلف يافته و اينك بازار منتظر ورود نوع ” نسل سوم“ (Third Generation) آن است كه سمعي و بصري است و ممكن است تاثير آن از ورود تلويزبون به زندگي ما هم بيشتر باشد. در سال 1985 كه ارني وايز اولين مكالمه را با تلفن موبايل در بريتانيا انجام داد كسي فكر نمي كرد كه اين پديده چقدر بر زندگي و طرز و سبك رفتار ما بعد از دو دهه تاثير بگذارد. الان در دنيا ازهر6 نفر يك نفر تلفن موبايل دارد و در بريتانيا تقريبا همه تلفن موبايل دارند. آيا اين نوع ارتباط انساني كه بشدت رشد كرده است يك نوع ارتباط ضروري بود؟ ما همگي روزانه شاهد اين تغييرات هستيم. به كرات مي بينيم كه در صف قطار يا اتوبوس زنان يا مردان با تلفن موبايل بدون توجه به ديگران بلند صحبت مي كنند . بقيه هم ناخواسته به مكالمه آنها گوش مي دهند.بعضي وقتها صدايشان آنقدر بلند است كه گويي مي خواهند براي جمعي سخنراني كنند. اگر قرار بود با دوست بغل دستشان صحبت كنند قطعا آهسته تر حرف مي زدند. برخي آنقدر غرق حرف زدن مي شوند كه فراموش مي كنند كه در ميان مردم هستند. آيا اين نوع ارتباطات و مكالمه ها بي پايه نيستند؟ بيشتر مكالمه هاي بعد از ظهرها تنها به چند كلمه ختم نمي شود. كجايي؟ توي ترن هستم . نزديك فلان ايستگاه و ... چند دقيقه ديگر مي رسم.

نظرات شما عزیزان: